(یه قلبِ مبتلا تو این سینه‌ست
مَریضمو دَوام اَباالفضله) ۲
٭٭٭٭
سینه ما سینه‌زَنا وَقفِه
موقوفه‌ی آقام اَباالفضله
٭٭٭٭
(اونکه چشیده طَعمِ این عشقو
غیرِ تو هیچ‌کَسو نمیشناسه
حَک میشه روی سنگِ قبرم این
سینه زنه رایةَ العَباسه) ۲
٭٭٭٭
(سَرَم مالِ اَباالفضله، دلِ تَنگم دنبالِ اَباالفضله) ۲
٭٭٭٭
دِلَم مَدیونِ چِشماته، لَبَم مِهمونِ دَریاته
دِلِ زینـب دِلِ زهرا، اَسیر قَدّ و بالاته
اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل
اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل
٭٭٭٭
(چه نعمتی بالاتر از اینکه
گِدای خونه‌ی علمدارم
من از تو چیزی نمی‌خوام آقا
مَن به تو تا اَبَد بدهکارم) ۲
٭٭٭٭
برای این گِدا فقط اینکه
با تو بمونه بهترین اَجرِه
هر شبِ من با تو شبِ قدره
ذِکرِ تو حَتی مَطلعُ الفَجرِه
شبِ قَدرَم اَباالفضله
چِراغِ نورِ قَبرم اَباالفضله
اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل
اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل
٭٭٭٭
اَرمَنیا میان درِ خونَت
بَس که تو دَردا رو دَوا کردی
هَر چی گِرِه به کارِمون اُفتاد
با دَستای بُریده وا کردی
٭٭٭٭
فقط تویی که پَرچَمِت قَدِّ
پَرچمِ شاهِ کربلا بالاست
ما کی باشیم وقتی به تو اَرباب
میگه بِنَفسی اَنتَ یا عبّاس
٭٭٭٭
مِیِ نابَم اَبالفضله، عَلَمدارِ اَربابَم اَبالفضله
اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل
٭٭٭٭
(رفتی ستونِ خِیمه‌ها اُفتاد
رَفتیو موجِ عَلقَمه خون شُد) ۲
٭٭٭٭
شبیهِ چِشمِ غَرقِ در خونِت
دِلِ حسینِ فاطمه خون شُد
تو رفته بودی و تَک و تنها
بَرادرت میونِ اون گودال
حسین دست و پا زد و زِینب
رو تَلِّ زینبیه رفت از حال
٭٭٭٭
(اَلا نوحوا اَلا نوحوا اَلا نوحوا اَلا نوحوا) ۲
٭٭٭٭
(اَلا نوحوا و ضِجّوا بِالبُکاء
عَلى السِّبطِ الشَّهیدِ بِکربلاء) ۲
٭٭٭٭
اَلا نوحوا بِسَکبِ الدَّمعِ حُزنا
عَلَیه وَامزِجوهُ بِالدِّماء
٭٭٭٭
(اَلا نوحوا اَلا نوحوا اَلا نوحوا) ۲