یه قلبِ مبتلا تو این سینــهست
مَریضمو دَوام اَباالفضلــه
یه قلبِ مبتلا تو این سینــهست
مَریضمو دَوام اَباالفضلــه
سینه ما سینهزَنا وَقفِـه
موقوفهی آقام اَباالفضلــه
اونکه چشیده طَعمِ این عشقــو
غیرِ تو هیچکَسو نمیشناســه
حَک میشه روی سنگِ قبرم ایــن
سینه زنه رایةَ العَباســه
اونکه چشیده طَعمِ این عشقــو
غیرِ تو هیچکَسو نمیشناســه
حَک میشه روی سنگِ قبرم ایــن
سینه زنه رایةَ العَباســه
سَرَم مالِ اَباالفضله، دلِ تَنگم دنبالِ اَباالفضلــه
سَرَم مالِ اَباالفضله، دلِ تَنگم دنبالِ اَباالفضلــه
دِلَم مَدیــونِ چِشماته، لَبَم مِهمــونِ دَریاته
دِلِ زینـب دِلِ زهرا، اَسیر قَـدّ و بالاته
اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل
اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل
چه نعمتی بالاتر از اینکــه
گِدای خونهی علمدارم
من از تو چیزی نمیخوام آقـا
مَن به تو تا اَبَد بدهکارم
چه نعمتی بالاتر از اینکه
گِدای خونهی علمدارم
من از تو چیزی نمیخوام آقـا
مَن به تو تا اَبَد بدهکارم
برای این گِدا فقط اینکــه
با تو بمونه بهترین اَجرِه
هر شبِ من با تو شبِ قدره
ذِکرِ تو حَتی مَطلعُ الفَجرِه
شبِ قَدرَم اَباالفضلـه
چِراغِ نورِ قَبرم اَباالفضلـه
اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل
اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل
اَرمَنیا میان درِ خونَــت
بَس که تو دَردا رو دَوا کردی
هَر چی گِرِه به کارِمون اُفتاد
با دَستای بُریده وا کردی
فقط تویی که پَرچَمِت قَدِّ
پَرچمِ شاهِ کربلا بالـاست
ما کی باشیم وقتی به تو اَرباب
میگه بِنَفسی اَنتَ یا عبّاس
مِیِ نابَم اَبالفضلـه، عَلَمدارِ اَربابَم اَبالفضلـه
اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل اَبوفاضِل
رفتی ستونِ خِیمهها اُفتــاد
رَفتیو موجِ عَلقَمه خون شُـد
رفتی ستونِ خِیمهها اُفتــاد
رفتی ستونِ خِیمهها اُفتــاد
رَفتیو موجِ عَلقَمه خون شُـد
شبیهِ چِشمِ غَرقِ در خونِــت
دِلِ حسینِ فاطمه خون شُـد
تو رفته بودی و تَک و تنها
بَرادرت میونِ اون گودال
حسین دست و پا زد و زِینب
رو تَلِّ زینبیه رفت از حال
اَلا نوحوا اَلا نوحوا اَلا نوحوا اَلا نوحوا
اَلا نوحوا اَلا نوحوا اَلا نوحوا اَلا نوحوا
اَلا نوحوا و ضِجّوا بِالبُکاء
عَلى السِّبطِ الشَّهیدِ بِکربلاء
اَلا نوحوا و ضِجّوا بِالبُکاء
عَلى السِّبطِ الشَّهیدِ بِکربلاء
اَلا نوحوا بِسَکبِ الدَّمعِ حُزنا
عَلَیه وَامزِجوهُ بِالدِّماء
اَلا نوحوا اَلا نوحوا اَلا نوحوا
اَلا نوحوا اَلا نوحوا اَلا نوحوا