ای که به عشقت اسیر
محمود کریمیای که به عشقت اسیر

اِی که به عِشقَت اَسیر، خِیل بَنی آدَمَند

با خَبَران غَمَت، بی‌خَبَر اَز عالَمَند

یوسُفِ مِصرِ بَقا، در همه عالَم تویی

در طَلَبَت مرد و زن، آمده با دِرهَمَند

هر که غَمَت را خَرید، عِشرَتِ عالَم فروخت

سوختِگان غَمَت، با غَمِ دِل خُرَّمَند

خاکِ سَرِ کوی تو، زِنده کُنَد مُرده را

زان که شهیدان تو، جُمله مَسیحا دَمَند

٭٭٭٭

(حسین وااای حسین وااای حسین وااای) ۴

٭٭٭٭

(مگه نه این که زندگی بدونِ تو، بِدون عِشقه) ۲

(مگه نه این که سَجده روی خاکِ تو، قانون عِشقه) ۲  

٭٭٭٭

حسین وااای حسین وااای حسین وااای 

٭٭٭٭

(مگه نه این که دست و پا زَدَن تو خون، قانونِ عِشقه) ۲

(مگه نه این که هر کی کربلا میره، مهمونِ عِشقه) ۲

٭٭٭٭

مگه نه این که تو رگِ دیونه‌ی تو، خونِ عِشقه

(مگه نه این که هر کسی شَهید میشه، مهمونِ عِشقه) ۲

٭٭٭٭

حسین وااای حسین وااای حسین وااای 

٭٭٭٭

(به گردنِ عِشقه خونَم

فَدای یاره جونَم

بدونِ تو نمی‌مونَم) ۲

٭٭٭٭

می‌میرم، تو روضه‌ی سَقّا

میرَم از این دنیا، تو خونه‌ی زهرا 

٭٭٭٭

(حسین وااای حسین وااای حسین وااای) ۲

٭٭٭٭

هر سرِ مویِ مرا با تو هزاران کار است

ما کجاییم و مَلامت‌گرِ بی‌کار کجاست؟

٭٭٭٭

حسین حسین حسین…